مرگ، مرگ، مرگ و باز هم مرگ. اگر چه مرگ سنگ بنای اصلی سازه ­ی ارواح تاریک 3 است اما آنچه در نهایت در آن می یابیم خود زندگیست! مرگ چرخه تسلسلی است که اگرچه رویارویی با آن در ارواح تاریک 3 بارها شکنجه روحمان شده است، اما باز هم با آغوش باز آن را پذیرفته ایم و به آن آری گفته ­ایم، آن هم چه آری گفتنی. آری گفتنی که شب ها خواب را از چشمانمان ربوده و روزها مشغله های بزرگ و کوچک را از یادمان برده است. با وجود تمام شکست ها، ناامیدی ها، تاریکی ها و مرگ ها، درنهایت ارواح تاریک 3 با طعنه ای تلخ به زندگی، ما را با افکار خود تنها می گذارد تا لحظاتی را از روزمرگی ها فاصله بگیریم و در کنه مفاهیمی چون زندگی و مرگ بیشتر عمیق شویم.